Kennt ji all dat niege Leed,
niege Leed, niege Leed,
wat dat ganze Dörp all weet,
von Herrn Paster sien Kou?
Sing man tou, sing man tou
von Herrn Paster sien Kou a jou;
sing man tou, sing man tou
von Herrn Paster sien Kou!

Ostern wär se dick und prall,
Pingsten leeg se dot in'n Stall.

As se wär in Stückn snädn,
hätt dat ganze Dörp wat krägn.

Unse Küster, gornich übel,
kreeg een niegen Tobaksbüdl.

Un de Küster Flogeland
kreeg een niegen Glockenstrang.

Un de ole Füerwehr
kreeg een Pott vull Wogensmeer.

Un de ole Stadtkapell
kreeg een nieget Trummelfell.

Un de ole Engelsmiss
kreeg een nieget Teengebiss.

Müllers J'hann, de Smittgesell,
kreeg een nieget Schortenfell.

Jochen Sleef, de Tränksoldat,
kreeg een Pott vull Mulsalat.

Nawers Jung keek övern Tuhn,
har int Muhl so'n Stück Kaldun.

Den Brägen, wo de Verstand inseeten,
geef man een splienigen Minsch tou freeten.

Den Weert wör grod de Galle rech,
de Bittern smeck davun nich slech.

De Schulte freet am allermeerstn,
sien Buk, de wull em grode beersten.

För de armen Doudengräwer
bleef rein nix tou groben över.

De Seele steeg den Himmel tou,
denn't wehr jo von'n Pastorenkou.